Tuan Giao-Son La

VERSLAG 19 okt,
Henk,
PRACHTIGE MENSEN EN FLUISTER FIETSEN

Na een nacht op bedden met het comfort van een kartonnen doos onder een brug en een westers dubbel ontbijt bij de local Hong Ky verlaten we de brommerstad TUAN GAIO en gaan we op weg naar SON LA, ca 90 km achter een licht mistige horizon.
In het eerste dal grazen de waterbuffels al rustig op de geoogste sawa's. De opkomende zon, die de nevel doorbreekt, geeft deze vallei een betoverend en mystiek licht. Het organische landschap ademt rust.
De reisgids schrijft over een zeer zware etappe. We beginnen met de eerste klim van de dag, een pasje van ca 1425 m + NAP. Boven, bij de eerste Cola, viel het ons allen wel mee. We dalen en maken een kort filmpje met Herman in de hoofdrol. We genieten weer volop. De mensen vind ik boeiend. De vrouwen zijn gracieus, bewegen soepel en zijn mooi gekleed. Met trots wordt de plaatselijke klederdracht gedragen.
Vandaag is de weg niet besmeurd met kleipudding. Dit betekent dat de fietsen schoon zijn en blijven. Er kraakt vandaag niets, de12 Swalbe banden zoeven over het gladde asfalt. Een mediterend effect, prachtig een extra dimensie.
We passeren een stel honden. Deze honden wachten eerst timide tot dat Roelof is gepasseerd en richten dan de aanval op Herman en Henk.
Gezamenlijk produceren Henk en Herman bijna evenveel decibels als Roelof. De honden wijken, phhhh.
In TAUN CHAU wordt het pauzeren verzorgd door twee gelegenheden. De middag verloopt soepel.
Onderweg passeren we een lokaal ruraal voetbalveldje zonder kantbelijning. De grasmat is dermate praktisch dat intensief maaien volstrekt niet aan de orde is.
De jongens zijn slank en behendig, De meesten spelen blootsvoets. Er zijn bevoorrechte jongens al in het bezit van 1 voetbalschoen. Op het speelveld lopen ook enige koeien. Behendig worden deze tegenspelers omspeeld. Er wordt gescoord, we hebben geapplaudisseerd.
Aangekomen in het hotel hebben we kamers die bereikbaar zijn met 8 trappen, er is geen lift. Ik vond deze trappen even zwaar als de eerste pas van de dag
Er is feest in het hotel. We mogen eten in de feestzaal. Het is dag voor de vrouwen. We zijn benieuwd hoe ze in Vietnam een feestje vieren. Er komen dames in klederdracht, maar de meesten dragen westerse kleding. Het feest begint met toespraken waar niemand naar luistert. Vervolgens wordt door een slechte installatie een oorverdovend lawaai geproduceerd. Herman, die veel verstand heeft van feest vieren, is volstrekt niet onder de indruk en helpt Henk op weg met de dagelijkse website editie.
Morgen weer vroeg op en weer een 100 km dichter bij HANOI.

Ons dagfilmpje is te downloaden met:

http://www.youtube.com/watch?v=kNfrLUxRg_w