SON LA-MOC CHAU
Door: Geert Jan
Blijf op de hoogte en volg Geert Jan, Henk, Herman, Jan, Roelof, Joost
20 Oktober 2012 | Vietnam, Mộc Châu
VERSLAG 20 okt
Acht uur 's avonds. We zijn net terug van de lokale bakkerswinkel voor wat zoets, maar belangrijker: ze hadden yoghurtjes, overheerlijke yoghurtjes. We zijn in de plaats Moc Chau en die ligt midden in een zuivelgebied. Niet dat we trouwens een koe hebben gezien. Die bakkerswinkel was als afsluiting van ons avondeten in een lokaal eettentje, waar we aan een lage tafel ons een maal hebben laten welgevallen. De eigenaar sprak geen woord Engels maar begreep heel goed dat we wilden eten en heeft ons het een en ander voorgezet. Hij leek zeer vereerd met dit buitenlands bezoek en probeerde duidelijk te maken dat hij oorlogsveteraan was, met foto's en een boekje. Zelfs onze psychiater kon er echter niet veel duidelijkheid in aan brengen. Nog even doorgaan over het eten. Ik geloof dat de scribent van twee dagen geleden niet heeft vermeld dat we op die dag ter afsluiting van de lunch door de eigenaar van het etablissement een toetje kregen aangeboden bestaande uit wat rijst en vele gekookte pissebedden (of beestjes die er erg op leken). Alleen Joost en ik hebben zich er aan gewaagd. De smaak was veel beter dan het uiterlijk van die beestjes deed vermoeden: die had iets van kippelevertjes. Heeft iemand het al over tandenstokers gehad? Een volledig geaccepteerde activiteit na het eten.
Zoals reeds gezegd overnachten we vandaag in Moc Chau. Nog zo'n tweehonderd kilometer te gaan naar Hanoi. Vanochtend zijn we vertrokken vanuit Son La. Afscheid genomen van de vele partijleden bij het ontbijt. Het women's feest van de avond ervoor bleek een partij bijeenkomst te zijn van de Academy of Socialistic Studies uit Hanoi. Zij hebben een congres van twee dagen in Son La en dat was de reden dat het hotel waar we wilden overnachten erg vol was. We kregen uiteindelijk drie gedoogkamers op de bovenste verdieping toegewezen. Het personeel excuseerde zich voor de wat primitieve omstandigheden: ramen werden met ijzerdraad in de sponningen gehouden en na het tandenpoetsen bij de wastafel spoelde het water over je voeten en vloer naar het afvalputje. De airco werkte. Om kwart voor acht al op de fiets wegens de relatief grote afstand die voor vandaag gepland stond (115 km). Het te overbruggen totale hoogteverschil viel mee, een kleine 900 meter, maar omdat het redelijk warm was (een kleine 30 graden) viel dat toch niet mee. Het begin van de route was redelijk vlak maar al snel bevonden we ons weer tussen de bergen, waar de huizen weer op palen stonden. Door de vochtigheid in de lucht was het helaas nogal heiig. Thee- en koffieplantages. Op vele plekken was men bezig met het dorsen van maïs (het scheiden van de korrels van de kolf). Vele buffels gezien die vooral verkoeling in riviertjes zochten. Kinderen blijven "hello" roepen en enthousiast zwaaien. Vanmiddag zwermden een paar pubers op hun fiets als horzels om ons heen; gevaarlijk voor henzelf, ons en het overige verkeer. Gelukkig konden ze ons tempo niet lang volhouden.
Geert Jan
film 20 okt http://www.youtube.com/watch?v=CqgZ6lcA25A
Acht uur 's avonds. We zijn net terug van de lokale bakkerswinkel voor wat zoets, maar belangrijker: ze hadden yoghurtjes, overheerlijke yoghurtjes. We zijn in de plaats Moc Chau en die ligt midden in een zuivelgebied. Niet dat we trouwens een koe hebben gezien. Die bakkerswinkel was als afsluiting van ons avondeten in een lokaal eettentje, waar we aan een lage tafel ons een maal hebben laten welgevallen. De eigenaar sprak geen woord Engels maar begreep heel goed dat we wilden eten en heeft ons het een en ander voorgezet. Hij leek zeer vereerd met dit buitenlands bezoek en probeerde duidelijk te maken dat hij oorlogsveteraan was, met foto's en een boekje. Zelfs onze psychiater kon er echter niet veel duidelijkheid in aan brengen. Nog even doorgaan over het eten. Ik geloof dat de scribent van twee dagen geleden niet heeft vermeld dat we op die dag ter afsluiting van de lunch door de eigenaar van het etablissement een toetje kregen aangeboden bestaande uit wat rijst en vele gekookte pissebedden (of beestjes die er erg op leken). Alleen Joost en ik hebben zich er aan gewaagd. De smaak was veel beter dan het uiterlijk van die beestjes deed vermoeden: die had iets van kippelevertjes. Heeft iemand het al over tandenstokers gehad? Een volledig geaccepteerde activiteit na het eten.
Zoals reeds gezegd overnachten we vandaag in Moc Chau. Nog zo'n tweehonderd kilometer te gaan naar Hanoi. Vanochtend zijn we vertrokken vanuit Son La. Afscheid genomen van de vele partijleden bij het ontbijt. Het women's feest van de avond ervoor bleek een partij bijeenkomst te zijn van de Academy of Socialistic Studies uit Hanoi. Zij hebben een congres van twee dagen in Son La en dat was de reden dat het hotel waar we wilden overnachten erg vol was. We kregen uiteindelijk drie gedoogkamers op de bovenste verdieping toegewezen. Het personeel excuseerde zich voor de wat primitieve omstandigheden: ramen werden met ijzerdraad in de sponningen gehouden en na het tandenpoetsen bij de wastafel spoelde het water over je voeten en vloer naar het afvalputje. De airco werkte. Om kwart voor acht al op de fiets wegens de relatief grote afstand die voor vandaag gepland stond (115 km). Het te overbruggen totale hoogteverschil viel mee, een kleine 900 meter, maar omdat het redelijk warm was (een kleine 30 graden) viel dat toch niet mee. Het begin van de route was redelijk vlak maar al snel bevonden we ons weer tussen de bergen, waar de huizen weer op palen stonden. Door de vochtigheid in de lucht was het helaas nogal heiig. Thee- en koffieplantages. Op vele plekken was men bezig met het dorsen van maïs (het scheiden van de korrels van de kolf). Vele buffels gezien die vooral verkoeling in riviertjes zochten. Kinderen blijven "hello" roepen en enthousiast zwaaien. Vanmiddag zwermden een paar pubers op hun fiets als horzels om ons heen; gevaarlijk voor henzelf, ons en het overige verkeer. Gelukkig konden ze ons tempo niet lang volhouden.
Geert Jan
film 20 okt http://www.youtube.com/watch?v=CqgZ6lcA25A
-
20 Oktober 2012 - 15:39
Bert Arends:
Beste Joost en andere "die-hards",
Bedankt voor jullie boeiende reisverslagen. En wie maakt die prachtige foto's onderweg?
Veel succes met je laatste lootjes,
Bert -
20 Oktober 2012 - 18:09
Bob:
Hello,
Weer twee mooie reisverslagen zojuist gelezen. Ik moet zeggen, jullie maken er allemaal telkens een prachtig stuk proza van. Complimenten.
De routes blijven adembenemend, zoals dat uit de foto's en verhalen blijkt.
Liggen jullie voor op het etappeschema ? Er zijn nog maar twee dagen te fietsen naar Ha Noi.
Overigens : hier in N.O.Nederland is het dit weekend ook prachtig.
We beleven een Indian Summer, prachtige herfstkleuren en temp. van 20 graden.
Geniet nog even van de laatste kilometers, mannen.
Hartelijke groet, Tria en Bob
-
20 Oktober 2012 - 18:35
Arnold Ozinga:
Jullie verslagen zijn bijna niet bij te houden, voor iemand die probeert om op elk verslag even te reageren.
Het filmpje is deze keer intrigerend. Vooral vanwege die eetgelegenheid die uitvoerig in beeld wordt gebracht.
Wat mij puzzelt is die zgn. tafel, waarop één van jullie maten in kleermakerszit heeft plaatsgenomen.
Is het inderdaad de bedoeling dat je op en niet aan dat meubelstuk plaatsneemt. Ik kan het niet helemaal plaatsen.
En dan die gekookte pissebedden. Weet je zeker dat het geen maden waren ? Die schijnen geroosterd heel lekker te zijn en bevatten bovendien veel proteïne, dus voedzaam vooral voor een eind moet fietsen. Maar misschien geldt dat ook wel voor pissebedden. -
20 Oktober 2012 - 18:43
Pietkeesen:
Het is wel genieten, de reisverslagen, filmpjes en foto,s
Wat kan een yoghurtje dan heerlijk smaken
Nog maar 200 kilometer en dan wordt het afkicken!!!
Geniet er allen van. -
21 Oktober 2012 - 13:04
Hans Bult:
Hoi Joost en andere fietsvrienden,
Zojuist heb ik voor het eerst alles, maar dan ook alles, gelezen over jullie pittige en geweldige fietsreis door onbekend China en Vietnam. Wat een stoere en moedige onderneming. Een fantastische ervaring voor jullie zessen. Je zult elkaar wel leren kennen. Ook erg mooie verslagen en beeldmateriaal.
Wijze lessen ook voor ons thuisblijvers. Zo maak ik slechts af en toe een ritje op de fiets naar de bakker. Moet hier leven zonder pissebedden, kakkerlakken en pre-used beddegoed. Nog nooit in een te krap busje gezeten met een fietswiel in m'n nek.
En wat zag ik, Joost? Als een krijgsgevangene zat je in die tobbe, van wie moest dat? Een grove schending van de Geneefse conventies, zo leek dat mij. En dan een dag later de beurt hebben om te moeten schrijven over een modderbad.
Een beetje zelfkastijding is het wel, en ook leuk om erover gelezen te hebben. Ik blijf jullie volgen.
Heel veel mooie nieuwe ervaringen wens ik jullie toe,
en Joost: Maria en Marianne zijn naar een Design tentoonstelling, heel iets anders!
Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
