Gejui - Huang Chao Ba

Het hotel heeft geen restaurant, dus al vroeg in burgerkledij de straat op om een ontbijt te scoren.
Vlakbij het hotel vinden we een binnenplaats vol met noodle soep slurpende inwoners van de stad Geliu. Geduldig wachten wij (minus Roelof, die zich wederom niet laat verleiden om op dit niveau een maaltijd te gebruiken) op onze kom noodle soep. De kleinste maat voor 60 cent de man.
Daarna naar de banketbakker om de voor een fietser noodzakelijke calorien te nuttigen. Het personeel van de belendende makelaar nodigt ons uit om alle heerlijkheden met een beker warm water bij hun aan tafel te nuttigen. In alle grote steden zien we zeer grote makelaardij kantoren met erg weinig klandizie.
Terug naar het hotel om ons om te kleden en de fietsen te beladen. Eerst door de drukke winkelstraat en vervolgens voert een zeer steile weg met stalen ribbels ons naar de grote weg die naar een tunnel leidt dwars door de bergen, die de stad en zijn meer omringen. Lopen en fietsen is niet toegestaan in de tunnel, hetgeen ook niet erg aantrekkelijk lijkt. Geduldig wachten we op een bus, maar die zijn allemaal al afgeladen.
We veranderen van tactiek en proberen de chauffeur van elk leeg voertuig te verleiden om ons met de fietsen mee te nemen door de tunnel. Geert Jan zwaait daarbij ook met de halve inhoud van onze gezamenlijke kas. Al gauw stopt een grote zandauto. Groot genoeg voor ons allen, maar hoe klim je met fiets en al in zo'n hoge bak. Deze groep fietsers, met een gemiddelde leeftijd van bijna de huidige AOW leeftijd, heeft voor hetere vuren gestaan. Aan de andere kant van de tunnel vindt de ontlading plaats op de weegbrug van een zand en steengroeve. Onder het stof gaan we beginnen aan een geweldige afdaling van 35 km en 1500 hoogtemeters. De weg is fantastisch en de daalhoek zeer gelijkmatig. Gaan dus, maar ook genieten van een veranderend landschap. In het begin ruige bergen, overgaand in terrasbouw. De rijst wordt volop geoogst. Mooie plaatjes. Het laatste gedeelte van de vallei is voor de bananen, mango en papaya bomen. De temperatuur is ondertussen van 20 naar 30 graden opgelopen. Na 35 km komen we aan de oever van de Rode rivier. Inderdaad roodachtig en flink breed. Tijd voor het versterken van de innerlijke mens. Dus weer een tafel met ronde draaischijf vol met vers klaargemaakte gerechten. De weg langs de rivier is nieuw en prachtig aangelegd hoog boven het water en voorzien van talrijke bruggen. In straf tempo rijden we in twee uur naar het marktplaatsje Huang Chao Ba. Op de markt heerlijk Cola gedronken en de laatste cupcakes van de banketbakker genuttigd. Ontspannen beginnen we aan het laatste stuk naar Manhao voor de overnachting. We genieten van de fraaie uitzichten van de begroeide steile bergen aan weerszijde van de rivier. Enkele kilometers voor onze eindbestemming stranden we op een weg blokkade. Een grondverschuiving boven de weg moet worden aangepakt. De weg is pas om 19:00 weer open of morgenochtend van 06:30-08:00. Aangezien het om 19:00 al donker is en de restaurants al vroeg dicht gaan, besluiten we om terug te fietsen naar Huang Chao Ba.
Aldaar onderdak in basic maar goedkoop hotel (8 euro per kamer).
Bij de buren gezellig en lekker gegeten, hoewel de bereiding van de door ons aangewezen kip tegenviel. Het beest wordt in kleine stukjes gehakt en gewokt. Veel bot,maar dat geeft enig houvast als je met stokjes eet. Henk maakt nu sterke vorderingen met het behandelen van de eetstokjes.
Gelukkig was er genoeg gekoeld bier om ons vochttekort aan te vullen.
Morgen om 06:00 op om de tijdslimiet van de wegversperring te halen.

Jan

Film. http://www.youtube.com/watch?v=kS96X-Jk0jw