Pa So naar Muong Lay
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Geert Jan, Henk, Herman, Jan, Roelof, Joost
15 Oktober 2012 | Vietnam, Mường Lay
EEN WAAR MODDERGEVECHT
Vandaag een zware etappe, niet door heftige klimmetjes, maar door de super slechte weg. Er wordt op het traject So Pa naar Muong Lay op veel plaatsen aan de weg gewerkt. Dat betekent dat de weg nat en glibberig kan zijn, of er is helemaal geen wegdek, en als de ondergrond dan vettige klei is, dan loopt de fiets daar helemaal in vast. Grote klompen klei tussen wiel, spatborden en remmen. Alles staat stil, dus eerst met stokken de klei overal tussen uit bikken. Maar ook ruwe steenslag, modder, slalommen tussen diepe plassen! Een heel gedoe, maar ook wel weer een belevenis! Voor Roelof, met de smalste banden, was het niet te doen. Terwijl wij onze fietsen in een stroompje met de hulp van twee locale jongens van de ergste klei ontdeden, verscheen daar een uit de hemel gezonden auto met chauffeur, gids en een Australisch fietskoppel. Soms geloven zelfs atheïsten nog in wonderen. Roelof kon de tocht zo comfortabel voortzetten. De rest fietste genietend verder. Want er waren ook goede stukken en er was veel te beleven. We fietsten de hele dag met de rivier de Song Na aan onze rechter zijde. Deze rivier kronkelt door het landschap en dat geeft fraaie uitzichten. Eigenlijk veel fraaier dan de Rode Rivier in China, die nogal recht en saai zijn weg zoekt. Vlakbij Muong Lay is er een stuwdam in de Song Na gebouwd, zodat de rivier later een langgerekt stuwmeer wordt. Nog fraaiere plaatjes!
Onderweg passeren we veel dorpjes, die bewoond worden door minderheden, die vaak veelkleurige klederdracht dragen. Ook veel kinderen, die enthousiast 'hallo' roepen en zwaaien. Heel anders dan in China, waar de mensen toch wat stuurser reageren op de plotselinge doorkomst van een stelletje fietsende malloten in van die rare fietspakjes, een helm op en blote benen. Die dorpjes zijn echt gezellig: Winkeltjes, marktjes, werkplaatsen voor de motoren en ander onduidelijke bezigheden. Het lijkt wel een Vietnamese variant van een schilderij van Jan Steen: Hoe langer je kijkt, hoe meer details je opvallen. Veel smalle wegen met dichte begroeiing en steeds en overal de krekels, soms meerstemmig. Het geeft echt een tropenbeleving.
Tegen 4 uur komen we aan in Muong Lay. Dit is een nieuwgebouwde plaats, omdat het voormalige dorp in het stuwmeer verdwenen is. Nog een laatste niet te fietsen klim naar het hotel, waar Roelof ons verwelkomt. Een groot ding met nauwelijks gasten. We fietsten 75 km en klommen ruim 800 meter.
Eerst de fietsen onder de douche en daarna wij. Een dag waaraan we nog vaak zullen terugdenken, want het was wel de dag met de slechtste weg ooit!!
Filmpje met Herman deze keer
http://www.youtube.com/watch?v=y_gsqTxrXcM
Vandaag een zware etappe, niet door heftige klimmetjes, maar door de super slechte weg. Er wordt op het traject So Pa naar Muong Lay op veel plaatsen aan de weg gewerkt. Dat betekent dat de weg nat en glibberig kan zijn, of er is helemaal geen wegdek, en als de ondergrond dan vettige klei is, dan loopt de fiets daar helemaal in vast. Grote klompen klei tussen wiel, spatborden en remmen. Alles staat stil, dus eerst met stokken de klei overal tussen uit bikken. Maar ook ruwe steenslag, modder, slalommen tussen diepe plassen! Een heel gedoe, maar ook wel weer een belevenis! Voor Roelof, met de smalste banden, was het niet te doen. Terwijl wij onze fietsen in een stroompje met de hulp van twee locale jongens van de ergste klei ontdeden, verscheen daar een uit de hemel gezonden auto met chauffeur, gids en een Australisch fietskoppel. Soms geloven zelfs atheïsten nog in wonderen. Roelof kon de tocht zo comfortabel voortzetten. De rest fietste genietend verder. Want er waren ook goede stukken en er was veel te beleven. We fietsten de hele dag met de rivier de Song Na aan onze rechter zijde. Deze rivier kronkelt door het landschap en dat geeft fraaie uitzichten. Eigenlijk veel fraaier dan de Rode Rivier in China, die nogal recht en saai zijn weg zoekt. Vlakbij Muong Lay is er een stuwdam in de Song Na gebouwd, zodat de rivier later een langgerekt stuwmeer wordt. Nog fraaiere plaatjes!
Onderweg passeren we veel dorpjes, die bewoond worden door minderheden, die vaak veelkleurige klederdracht dragen. Ook veel kinderen, die enthousiast 'hallo' roepen en zwaaien. Heel anders dan in China, waar de mensen toch wat stuurser reageren op de plotselinge doorkomst van een stelletje fietsende malloten in van die rare fietspakjes, een helm op en blote benen. Die dorpjes zijn echt gezellig: Winkeltjes, marktjes, werkplaatsen voor de motoren en ander onduidelijke bezigheden. Het lijkt wel een Vietnamese variant van een schilderij van Jan Steen: Hoe langer je kijkt, hoe meer details je opvallen. Veel smalle wegen met dichte begroeiing en steeds en overal de krekels, soms meerstemmig. Het geeft echt een tropenbeleving.
Tegen 4 uur komen we aan in Muong Lay. Dit is een nieuwgebouwde plaats, omdat het voormalige dorp in het stuwmeer verdwenen is. Nog een laatste niet te fietsen klim naar het hotel, waar Roelof ons verwelkomt. Een groot ding met nauwelijks gasten. We fietsten 75 km en klommen ruim 800 meter.
Eerst de fietsen onder de douche en daarna wij. Een dag waaraan we nog vaak zullen terugdenken, want het was wel de dag met de slechtste weg ooit!!
Filmpje met Herman deze keer
http://www.youtube.com/watch?v=y_gsqTxrXcM
-
16 Oktober 2012 - 17:19
Ruud W:
Mannen,
Chaupeau, wat een ontberingen met zo'n slechte, of liever geen weg om op te fietsen.
Wat mij opvalt is dat Henk steeds in zwarte kleding rijdt en hij toch een groot voorstander is van signaalkleding. Is hier een reden voor?? Ik hoop dat en het weer en de wegen vanaf nu beter gaan worden voor jullie tocht. Nog steeds de banden heel, lees niets over lekke banden de laatste dagen.
Succes.. Ruud. -
16 Oktober 2012 - 18:09
Geert Jan, Henk, Herman, Jan, Roelof, Joost :
Kijk aan, ook uitgevonden dat de GoPro achteruit kan filmen:-)
Leuk hoor om al die verslagen te lezen! -
16 Oktober 2012 - 20:11
Harry En Ria:
Zo. Even achterstallige verhalen doorgenomen. Prachtig mooi. Het lezen van de verhalen verveelt niet. Misschien komt dit wel door een stukje herkenning van onze reis naar China in 2005. Zo te zien aan de foto's is er niet veel verandert. Modderige wegen en vooral de vele winkeltjes langs de kant van de weg.
Blijf genieten van al het moois.
Zijn de bedmatrassen nog altijd zo dun, zodat je de volgende ochtend pijn in de botten van je heupen hebt? -
16 Oktober 2012 - 20:31
Carina En Michiel:
Hee Herman,
Wat leuk om jou eens in beeld te zien, ziet er goed uit hoor!
Ik vind je commentaar ook altijd al geweldig en nu dus zelf(s) in beeld.
Trouwens commentator, wielrenner en cameraman in één, dat doet Mart Smeets je nog niet na!
De foto's, filmpjes en verslagen zijn echt geweldig, we lezen en kijken met je mee.
Fijn dat de lokale bevolking hier vriendelijker is. De dames achter de kassa hebben er in elk geval veel lol in. Mooi plaatje.
Ik hoop voor jullie de komende dagen wat betere wegen, al is dit natuurlijk wel heel
heroïsch.
Veel fietsplezier nog!
Liefs van ons
-
16 Oktober 2012 - 22:29
Arnold Ozinga:
Ik houd het kort vanavond, het is hier in NL al vrij laat en voor jullie al weer bijna tijd om op te staan en in aktie te komen. Gaat dat nog lukken na zo'n dag als de 16e oktober met al die ontberingen en slechte wegen ?
Het zal wel moeten lijkt ons.
Hopenlijk brengt de nieuwe etappe minder problemen met zich mee.
Succes dus, groeten, Arnold
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
